Deadlines. We hebben er allemaal mee te maken, op het werk en thuis. En misschien meer dan gemiddeld tijdens de laatste maand van het jaar. Maar dat we er nou blij van worden – de begenadigde planners even buiten beschouwing gelaten. Deadline: wat wil je ook met zo’n term?
Deadlines halen die horen bij activiteiten die je zelf organiseert, zoals een feest of een vakantie, lukt over het algemeen wel – alhoewel ik ook mensen ken die opzien tegen het inpakken van de koffer en het verzamelen van de kampeerspullen. Deadlines die horen bij afspraken met een ‘derde’, denk aan projecten op het werk, het indienen van de belastingpapieren, daar hebben velen van ons een broertje dood aan. Iets moeten, gepaard gaand met tijdsdruk en stress: nee!
dodelijke krijtlijn
In de tijd waarin het begrip werd ingevoerd, kon het overschrijden van een ‘lijn des doods’ je letterlijk de kop kosten. Op wikipedia staat over de ontstaansgeschiedenis van de deadline het volgende: ‘Tijdens de Amerikaanse Burgeroorlog, rond 1860, waren gevangenissen slecht beveiligd en ontsnappingspogingen kwamen veel voor. Op de binnenplaats van de beruchte gevangenis van Andersonville in Georgia werd over de gehele omtrek zes meter voor de omheining een krijtlijn of ‘deadline’ op de grond aangebracht: de krijgsgevangene die hier overheen ging, zelfs al was het maar een paar centimeter, werd zonder pardon doodgeschoten.’
‘zaktijd’
De deadline kennen we vooral uit de kranten- en tijdschriftenwereld. Bij het wordingsproces van informatie tot schriftelijke uitgave zijn verschillende vakmensen betrokken die allemaal met een deadlines werken: de journalist, de redacteur, de vormgever en de drukker. Een keiharde deadline is de ‘zaktijd’ van een krant, het moment waarop de krant naar de technische afdeling gaat. Vanaf dat punt kan niemand meer iets aan tekst of opmaak veranderen. Het komt voor dat na zaktijd toch nog informatie aan de krant wordt toegevoegd, bijvoorbeeld de uitslag van verkiezingen of een nieuwsprimeur. Dat is niet zonder risico want dit nieuws is gebaseerd op inschattingen en voorspellingen en die kunnen goed geschoten zijn of juist helemaal mis…
opruimen en deadlines
Vandaag de dag staat op het overschrijden van deadlines wisselend meer of minder op het spel, maar de dood? Ja, doodmoe op de bank na alle stress en wellicht slapeloze nachten waarin je tobt over hoe je een taak binnen de gestelde deadline afkrijgt. Wat zit er toch achter de tegenzin en weerstand wanneer het om deadlines gaat? Zou de oorsprong van de term onbewust nog steeds kleur geven aan hoe wij omgaan met tijdslimieten? In huis loop ik er ook regelmatig tegenaan. M’n kledingkast, de administratie, de koelkast, het medicijnenkastje, de schuur, noem maar op. Ze hebben allemaal om de zoveel tijd een opruim- en schoonmaakbeurt nodig. Niemand die mij hierin deadlines voorschrijft maar het zou heel handig zijn als ik dat zelf deed want dan kwam ik gemakkelijker in beweging. Maar het gekke is dat de deadlines die ik mezelf opleg direct het ‘nee, nee!’ in mij activeren.
deadlines or … alivelines!
Ik denk dat een groot deel van mijn aversie tegen deadlines door mijzelf in stand wordt gehouden doordat ik deze term maar klakkeloos blijven hanteren. Klopt de term eigenlijk nog wel, is het begrip deadline nog van deze tijd? Want we gáán niet dood als we een deadline overschrijden. Volgens mij kan het omgaan met tijdslimieten veel leuker. En dat begint bij het loslaten van de term. Ik stel voor om de deadline nieuw leven in te blazen, door het introduceren van een nieuwe term. Ik doop de deadline om tot ‘aliveline’! Ik schrap de deadline uit mijn woordenboek en doe vanaf nu alleen nog aan ‘alivelines’!
effect van positieve formulering
Gek genoeg maakt het simpel vervangen van het woord ‘dead’ door het woord ‘alive’ – voor mij – een enorm verschil bij het gehouden zijn aan tijdslimieten. Ik veer er helemaal van op: alive geeft een boost en motiveert zelfs om met de taak te beginnen! Het zo vertrouwde uitstelgedrag houdt zich op tussen de coulissen zonder zich te verroeren. Het bekende duw- en trekwerk om in beweging te komen, is veel minder nodig. En beelden van een opgeheven, bestraffende vinger, een strop om m’n nek die langzaam wordt dichtgetrokken – ik heb een levendige fantasie – blijven uit. Verbazingwekkend wat voor effect een positieve formulering kan hebben!
relatie aangaan
Stel je eens voor dat je vanaf nu alleen te maken hebt met alivelines. Het mooie is dat alivelines gericht zijn op léven. Ze staan te popelen om je te helpen bij het uitvoeren van de taak of opdracht die op je bordje ligt. De eerste stap waar de alivelines je toe uitnodigen is volmondig ‘ ja’ zeggen tegen de taak of opdracht. Op het moment dat je een opdracht aanneemt, is dit meestal niet moeilijk want je hebt over het algemeen dan nog ruim de tijd. Ja zeggen betekent in wezen een ‘relatie aangaan’, de taak ‘omarmen’.
sudderen
Een beeld dat kan helpen bij het ‘relatie aangaan’ is het ouderwets petroleumstelletje waarop vroeger peertjes of vlees de tijd kregen om gaar te worden. Door ja te zeggen zet je, als het ware, de opdracht op een innerlijke ‘sudderpit’. Het kookproces op een petroleumstel begint rustig en komt langzaam maar zeker op gang. Door af en toe in het pannetje te roeren, komen heerlijke geuren vrij die je een voorproefje geven van het uiteindelijke gerecht. De innerlijke sudderpit werkt op een vergelijkbare manier: de sudderpit zorgt ervoor dat het proces van ‘start tot finish’ van een taak direct begint. De sudderpit maakt dat je de ‘kooktijd’ van de opdracht spreidt, en af en toe op een relaxte manier even ‘roert’. Soms ga je over tot doe-modus. Soms sudder je een tijdje op creatieve ideeën. Soms krijg je een spontane ingeving die je opvolgt. En wat blijkt: je hebt meer dan genoeg tijd om de taak te voltooien binnen de tijdslimiet.
Deadlines, moeten en stress gaan tot het verleden behoren wanneer je je instelt op alivelines en wanneer je je innerlijke sudderpit als instrument leert in te zetten. Je gaat steeds meer ervaren dat je op die manier met rust en vertrouwen de dingen doet die nodig zijn om de bewuste taak of opdracht met plezier uit te voeren en vóór de tijdslimiet voorbij is, af te ronden!
Een vraag? Bel of mail: 06 47 44 26 80 of info@deontluikenderoos.nl.
Inspiratie van de ontluikende roos ontvangen? Abonneer je gratis op: ‘la vie en rose’,
10 keer per jaar een email vol opruimwetenswaardigheden!
terug naar opruimtips en -trucs